Beuningen

Niet lullen maar poetsen (Daan Monjé)

Het bovengenoemd citaat is van de oprichter van de SP, Daan Monjé, maar ik weet zeker dat Jan dit ook bezigt!

Nadat Jan bekend had gemaakt dat hij gaat stoppen als voorzitter van de SP is er door een aantal mensen erg positief gereageerd. Zelf ben ik daar een stuk terughoudender mee. Ook ik ben van mening dat verjonging en vernieuwing in onze partij op hun plaats zijn. Maar vernieuwing gaat niet via een voorzitter, maar wordt beslist op het congres door de leden. De voorzitter kan natuurlijk wel voorstellen doen, zoals Jan ook gedaan heeft met zijn boek 'Heel de Mens"; en hij kan zo de lijn en de visie beïnvloeden, maar de beslissingen blijven voorbehouden aan de leden via de congressen.

Soms hoor je wel eens over Jan dat hij "bazig" is of iemand "die geen tegenspraak duldt". En eerlijk gezegd klopt dat ook wel een beetje. Maar ik heb vaak tijdens vergaderingen meegemaakt dat ik de neiging had hetzelfde te reageren. Vooral als er mensen kritiek hadden op de punten die de SP uniek maken. Bijvoorbeeld de zogenoemde "afdrachtsregeling" (dat houdt in dat SPers die bijvoorbeeld wethouder zijn of gedeputeerde bij de provincie nooit méér salaris krijgen dan het modale inkomen in Nederland). Of bijvoorbeeld het actie-fractie principe (dat houdt in dat alle gekozen SP-volksvertegenwoordigers mee moeten doen aan acties; alleen maar op het pluche zitten en de neus nooit buiten de deur steken is bij de SP een "doodzonde"). Enz. Een goede SP-voorzitter, en dat is Jan  buiten kijf, hoort juist de bovengenoemde discussiepunten te verdedigen. Want deze punten komen van alle leden via congressen. Zoals net gezegd, is een van die punten het actie-fractie principe. Ik ben van mening dat ieder kaderlid zich naast het fractie-gebeuren ook op straat, in/bij fabrieken en op andere plaatsen moet vertonen. Dus niet, zoals bij andere partijen, in een ivoren torentje zich boven ander kader, of nog erger, boven de mensen gaat zitten en beslissen. En helaas zie ik deze trend bij sommige SP'ers ook.

Het hoeft niet zo te zijn als in de tijd toen ik zelf actief binnen de SP werd. Toen was ik vijf avonden per week op straat en liep langs de deuren en had daarnaast zaterdag een vergadering voor het Centraal Comité of een scholing en op zondagsavond als de dienstplichtigen weer naar de kazernes gingen stond ik op het station. Nee, maar contact met de burger via "buurten in de buurt" hoort wel door ieder kaderlid te worden gedaan.

Ik ken Jan al heel lang, ik vergeet de eerste maal niet en wel omdat dit indruk op me maakte. Ik kwam met Hans van Hooft (eerste voorzitter) terug uit Rotterdam. Had daar een gesprek gehad over mijn activiteiten in het Radboudziekenhuis. En op de weg terug zei Hans "kom we gaan langs de Peperstraat in Oss". [Een SP-pand.] Wij naar binnen; er was niemand. Maar een vijftal minuten later kwam Jan binnen, met toen nog lang haar en een snor, wat trouwens bijna ieder mannelijk SP lid had destijds. De manier waarop Jan binnen kwam had iets van hier komt IEMAND binnen met uitstraling, charisma. Wij werden aan elkaar voorgesteld en gingen daarna snel door naar onze thuisbasis Nijmegen. Vele jaren later werd Jan de opvolger van Hans op een hectisch congres in 1988.Wat wil ik met dit verhaal vertellen?

Nou ik ben van mening dat het heel makkelijk te zeggen is dat Jan over zijn houdbaarheidsdatum is of dat er tijd voor vernieuwing is en dat er plaats gemaakt moet worden voor jongere talenten. 'Wat zijn dan die talenten? Mensen die in het pluche makkelijk' kunnen praten of een universitaire studie hebben gedaan. Of zijn dat mensen die hun uitzonderlijke talenten van organizing hebben op de werkvloer en in andere maatschappelijk organisaties zoals het FNV, Pax enz..

Voor mij zijn "talenten" mensen die beide dingen kunnen/doen en daar is Jan een groot voorbeeld van. Hij is een grote prater maar heeft ook, en dat vind ik net zo

belangrijk, in de worstenfabriek gewerkt en hij kan lassen, en weet ook die collega's te stimuleren en te ondersteunen. Zie de acties destijds bij Organon, Desso, enz. via Arbeidersmacht.

Dus Jan, jammer dat je er nu mee stopt, en ik hoop op een Marijnissen 2.

Jos Swartjes

Voorzitter